شیوع کووید-19 منجر به یک آزمایش جهانی برای کار از راه دور شده است به این دلیل که کارمندان در سراسر جهان مجبور به قرنطینه شدند. اما آیا پس از پایان اختلال ناشی از بیماری همه‌گیر، کارمندان به طور دسته جمعی به دفتر باز خواهند گشت؟ یا اینکه کار از خانه به یک امر عادی تبدیل خواهد شد؟ کار از راه دور که زمانی به نام دورکاری شناخته می شد، به لطف در دسترس بودن ابزارهای ارتباط دیجیتال که کارکنان را قادر می سازد کارهای خود را خارج از دفتر انجام دهند، برای چندین دهه در حال افزایش بوده است. این روند در سال‌های اخیر با کمک نسل جدیدی از برنامه‌های چت گروهی متمرکز بر کسب‌وکار مانند Slack و ابزارهای ویدئو کنفرانس قابل اعتمادتر و کاربرپسند که ارتباط با همکاران را آسان‌تر می‌کند و بدون نشستن در همان دفتر یا حتی کارآمدتر است، شتاب بیشتری گرفته است.

بر اساس تجزیه و تحلیل داده‌های سرشماری ایالات متحده و اداره آمار کار و شرکت تحقیقاتی Global Workplace Analytics، کار از راه دور بین سال های 2005 تا 2017، 159 درصد افزایش یافته است.

نقطه اوج برای کار از راه دور؟

همه کارمندان می توانند کار خود را دور از محل کار خود انجام دهند، اما برای کسانی که کار از راه دور انجام می‌دهند مزایای مختلفی را برای کارکنان و کارفرمایان بوجود می‌آورد. که شامل انعطاف‌پذیری بیشتر، کاهش رفت و آمد، حفظ کارکنان بیشتر و حتی افزایش بهره‌وری است.

74 درصد از مدیران مالی و دیگر مدیران که در نظرسنجی گارتنر شرکت کردند، گفتند که قصد دارند حداقل 5 درصد از کارمندان خود را به طور دائم دور کار کنند.

احتمال بازگشت تدریجی به کار در دفتر، با یک دوره پایدار که در آن برخی از کارکنان به طور نامنظم به دفتر باز می‌گردند، در حالی که برخی دیگر به دلیل فاصله‌گذاری اجتماعی مداوم از خانه کار می کنند، به این معنی است که ما شاهد رشد  hot-desking strategies بود. اشندن با اشاره به سیستمی که چندین کارمند از یک فضای کاری در زمان‌های مختلف استفاده می‌کنند، گفت:این امر برای کسب‌وکارها عادی‌تر و عادی‌تر می‌شود و آنها متوجه می‌شوند که دفاترشان نیازی به بزرگ شدن ندارند و حتی به سمت کوچک‌تر شدن می‌روند‌.»

در حال حاضر تغییراتی در روشی که افراد دوست دارند از راه دور کار کنند وجود دارد. نظرسنجی FlexJobs از 7300 کارگر ایالات متحده در سال 2019 نشان داد که «کار کاملاً از راه دور» 76 درصد و پس از آن وجود یک برنامه «انعطاف پذیر» 72 درصد و برنامه «پاره وقت» 46 درصد، و «کار از راه دور بعضی اوقات» 43 درصد مورد استقبال قرار گرفته است. رولی گفت که این تغییر با پذیرش کار از راه دور در آینده ادامه خواهد داشت. «البته، برخی مشاغل و بخش‌ها به وضوح برای چنین الگوهای کاری مناسب‌تر هستند به عنوان مثال، خوداشتغالی‌ها معمولاً بیشتر از خانه کار می‌کنند.»

Zapier’s Foster گفت، شرکت‌هایی که در طول بحران فعلی به مزایای کار از راه دور پی ببرند، احتمال بیشتری برای ادامه طولانی مدت آن خواهند داشت. او گفت که این سازمان‌ها احتمالاً یک استراتژی کار از راه دور خوب در حال حاضر و همچنین ابزارها و فرآیندهای مناسب برای تسهیل انتقال دارند.

او گفت: شرکت‌هایی با سیستم‌های ارتباطی خوب که قبلاً به استفاده از مواردی مانند چت، اسناد و سیستم‌های کنفرانس ویدیویی عادت کرده‌اند فوراً مزایای آن را خواهند دید و شاید در آینده، کار از راه دور بیشتری انجام دهند.

Zapier’s Foster گفت که عکس این موضوع نیز صادق است. «شرکت‌هایی که سیستم‌های مؤثری ندارند، در حال حاضر در بسیاری از زمینه‌ها از آن حمایت می‌کنند. آنها با این انتقال ناگهانی دچار سختی خواهند شد. آنها به محیطی سوق داده می شوند که هیچ ساختاری ندارند.»

Ashenden از CCS Insight گفت: «برای کسانی که قبلاً اصلاً از کار از راه دور پشتیبانی نمی‌کردند، بعید است که شاهد تغییر مثبت گسترده‌ای در آینده باشیم.»

با این حال، سازمان‌هایی که دارای استراتژی کار از راه دور هستند، به احتمال زیاد از مزایای آن بهره می‌برند و در نتیجه اگر این مزایا بیشتر از چالش‌ها باشد، به حمایت از کارمندان راه دور ادامه می‌دهند. برای آن دسته از مشاغلی که مردم قبلاً می‌توانستند گهگاه از خانه کار کنند، پذیرش این فناوری‌ها به میزان قابل‌توجهی افزایش خواهد یافت.

نحوه انجام کار از راه دور

دو جنبه اصلی برای راهبردهای کار از راه دور وجود دارد: یکی تکنولوژیکی است و دیگری شامل آماده کردن کارمندان برای تغییر قابل توجه در نحوه کار آنها است. لیزا پیرس، معاون پژوهشی گارتنر، گفت: «مشکل اساساً مربوط به انسان بوده است، نه فناوری. پیرس گفت، سؤال این است که شیوه‌ها و سیاست‌های کار از راه دور تا چه اندازه به برخی از مشکلات مردمی که مانع پذیرش دورکاری شده‌اند رسیدگی می‌کند. این به معنای پرداختن به نیازهای کارکنان و مدیران است.

حصول اطمینان از اینکه کارکنان، تجهیزات مناسبی برای انجام کار خود دارند نیز حیاتی است.  J.P. Gownder, ، نایب رئیس و تحلیلگر اصلی گفت: شرکت‌هایی که دارای کارکنان دانش هستند باید راه‌حل‌های مناسبی برای کار از خانه داشته باشند، از جمله نرم‌افزارهای همکاری مانند Slack یا Microsoft Teams، و ارائه دهنده راه‌حل‌های ویدئویی مانند Skype یا Zoom،

Julien Codorniou, ، معاون Workplace در فیسبوک، گفت: ابزارها باید آشنا، آسان برای استفاده و سازگار با موبایل باشند. با استفاده گسترده از پلتفرم‌های ارتباطی، کارمندان باید بتوانند پیام، تماس و چت ویدیویی داشته باشند تا به طور معناداری با همتایان خود و رهبران شرکت ارتباط برقرار کنند.

ارائه لپ‌تاپ و سایر دستگاه‌های سخت‌افزاری برای کارمندان بسیار مهم است، در حالی که شبکه‌های خصوصی مجازی (VPN) نیز برای دسترسی ایمن به داده‌های حساس ضروری هستند.

Ashenden گفت: کسب‌وکارها همچنین باید الزامات حاکمیت و انطباق را برای کار از راه دور درنظر بگیرند. به عنوان مثال، آیا کارکنان مرکز تماس در صورتی که اطلاعات مالی مشتریان را مدیریت می کنند، می‌توانند از خانه کار کنند؟

در حالی که ابزار کار از راه دور، سرمایه‌گذاری ضروری برای بسیاری از سازمان‌ها در طول بحران کووید-19 خواهد بود، مزایای آن مدت‌ها بعد احساس خواهد شد. از این نظر، پاسخ Covid-19 همچنین نشان دهنده فرصتی برای بسیاری از سازمان‌ها برای مدرن‌سازی زیرساخت‌ها و فرآیندها است.

کنفرانس ها، جلسات و موارد دیگر در دورکاری

کسب و کارها به تازگی شروع به انطباق با کار از راه دور در مقیاس بزرگ در بحران فعلی کرده‌اند. اگرچه ابزارهای همکاری و ارتباط زیادی در اختیار آنها وجود دارد، اما اجتناب ناپذیر است که شرکت‌های فناوری به دنبال ایجاد محصولات و خدمات برای برآورده کردن بهتر نیازهای کاربران برای اتصال دیجیتالی باشند.

با افزایش سرسام آور تقاضا برای کنفرانس ویدیویی، می‌توانیم شاهد تلاش‌های مجدد برای ایجاد ابزارهای ویدیویی «همیشه فعال» باشیم. واقعیت مجازی و واقعیت افزوده نیز می‌توانند نقش بیشتری داشته باشند و کارگران را برای اهداف مختلف کسب وکار به هم متصل کنند.

از آنجایی که کنفرانس‌های بزرگ فناوری پس از پایان کنگره جهانی موبایل بارسلون در ماه فوریه مانند دومینو سقوط کردند، بسیاری از رویدادها به صورت آنلاین منتقل شدند. HTC حتی کنفرانس Virtual VIVE Ecosystem خود را به یک رویداد VR تغییر داد که مدیران اجرایی به صورت دیجیتالی به عنوان آواتار نمایش داده می‌شدند.

اگرچه جایگزینی کنفرانس‌های حضوری  که در آن بیشتر جذابیت‌ها حول تعاملات خود به خودی چهره به چهره است  با رویدادهای مجازی فروش سخت‌تر خواهد بود اما VR می‌تواند به ارائه تجربه‌ای بهتر کمک کند.

Forrester’s Gownder گفت: آنچه مورد نیاز است قالب بهتری برای همکاری است، چیزی مانند AltspaceVR متعلق به مایکروسافت، که در آن شرکت‌کنندگان می‌توانند تجربه فیزیکی را شبیه‌سازی کنند. هیچ جایگزینی برای هیجانی که فرد با جمعی از افراد همفکر تجربه می‌کند، وجود ندارد.

استارت‌آپ‌هایی مانند Spatial و Glue که از قبل محیط‌های ملاقات مجازی را ارائه می‌دهند. اینها می‌توانند در آینده شایع‌تر و رایج‌تر شوند.

Anshel Sag, ، تحلیلگر Moor Insights & Strategy گفت: من شاهد افزایش قابل توجهی در استفاده از VR برای برگزاری جلسات و مدل‌های سه بعدی با دیگران هستم.

ابزارهای جدید هر روز راه‌اندازی می‌شوند و هرچه مدت طولانی‌تری این بیماری به عنوان یک تهدید برای جامعه باقی بماند و انزوا ادامه یابد، انتظار داریم که تقاضا برای پلتفرم‌های همکاری واقعیت مجازی افزایش یابد. مردم متوجه خواهند شد که از جلسات به جز اسلایدهای دو بعدی و جلسات ویدیویی چیزهای بیشتری می‌خواهند و تقاضا برای بهبود همکاری از طریق AR/VR افزایش خواهد یافت.

به عنوان مثال، Spaces، استارت‌آپ دیگری در این زمینه  است که برنامه خود را به عنوان پلی بین VR و برنامه‌های جلسه ویدیویی مانند Zoom، Skype و Google Hangouts Meet در نظر می‌گیرد. این اپلیکیشن که Spaces در وب‌سایت خود می‌گوید «در طول این همه‌گیری جهانی متولد شد»، به شرکت‌کنندگان اجازه می‌دهد یک محیط مجازی حاوی یک تخته سفید دیجیتال و آواتار ارائه‌دهنده واقعیت مجازی را مشاهده کنند.

Sag گفت: «کارها کاملاً در حال سرعت گرفتن هستند، و من فکر می‌کنم که هرچه این انزوا ادامه یابد، تقاضا برای همکاری VR/AR بیشتر خواهد شد.»