رایانش ابری چشم‌انداز محیط‌های شبکه امروزی را کاملاً تغییر داده است. ابر هیبریدی یک نوع معماری جامعIT است، ترکیبی از فضای خصوصی و فضای ابری عمومی می‌باشد. ابر هیبریدی زمانی ایجاد می شود که امکان توسعه منابع وجود ندارد و باید با ایجاد اتصال بین ابر خصوصی سازمان و ابر عمومی از منابع عمومی استفاده شود.
بسته به ارائه‌دهنده این سرویس می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- حداقل 1 ابر خصوصی و حداقل 1 ابر عمومی
- · 2 ابر خصوصی یا بیشتر
- · 2 ابر عمومی یا بیشتر
- یک مجازی که حداقل به 1 ابر – عمومی یا خصوصی متصل است
نیارمندی‌های مختلف تحول بزرگی در رایاناش ابری بوجود آورده است قبلا تفاوت بین ابرهای عمومی و ابرهای خصوصی به راحتی با مکان و مالکیت قابل تعریف بود.
اما امروزه انواع ابرها بسیار پیچیده تر هستند مثلا:
ابر عمومی قبلا خارج محیط ارائه می‌شد، اما ارائه دهندگان ابر عمومی اکنون سرویس‌های ابری را در دیتاسنتر مشتریان خود اجرا می‌کنند.
ابرهای خصوصی قبلا در محل ارائه می‌شد، اما اکنون سازمان‌ها در حال ساخت ابرهای خصوصی در دیتاسنتر اجاره‌ای و متعلق به فروشندگان هستند که در خارج از محل قرار دارند.
به همین دلیل است که فهم تعریف رایانش ابری ترکیبی و کاری که انجام می‌دهد مفید خواهد بود. تمام ابرهای ترکیبی باید:
- چند رایانه را از طریق شبکه وصل کند
- منابع IT را تلفیق کند
- با توجه به مقیاس منابع جدید را به سرعت فراهم کند
- بتواند بار کاری را بین محیط‌ها جابجا کند
- یک ابزار مدیریت واحد و واحد را در اختیار شرکت قرار دهد
- با کمک اتوماسیون فرایندهای ارکستراسیون را انجام دهد
ابر های هیبریدی چگونه کار می کنند؟
نحوه کار ابرهای عمومی و ابرهای خصوصی به عنوان بخشی از یک ابر ترکیبی با عملکرد ابرهای خصوصی یا ابرهای خصوصی تفاوتی ندارد:
- یک شبکه محلی (LAN) ، شبکه گسترده (WAN)، شبکه خصوصی مجازی (VPN) و یا رابط‌های برنامه نویسی‌برنامه (API) چندین کامپیوتر را بهم متصل می‌کند.
- مجازی‌سازی، کانتینرها یا منابع انتزاعی ذخیره‌سازی تعریف شده توسط نرمافزار، که می‌توانند داده‌های زیادی بوجودآوردند.
- نرمافزار مدیریت این منابع را به محیط‌هایی که برنامه‌ها می‌توانند اجرا شوند ، اختصاص می‌دهد، سپس بر اساس تقاضا با کمک سرویس تأیید اعتبار تأمین می‌شوند.
ابرهای جداگانه وقتی ترکیب می‌شوند که این محیط‌ها تا حد ممکن به طور یکپارچه به هم متصل شوند. این ارتباط متقابل تنها راه کارکرد ابرهای ترکیبی است و به همین دلیل ابرهای ترکیبی پایه و اساس edge computing هستند. این ارتباط متقابل نحوه بارگذاری کار، مدیریت یکپارچه و تنظیمات فرآیند است. اینکه این اتصالات به خوبی توسعه یافته‌اند تأثیر مستقیمی بر عملکرد ابر ترکیبی شما دارد.
چگونه ابر ترکیبی بسازید؟
هر نوع ابر در نوع خود بی نظیر است. ابرهای خصوصی یک نوع هستند و هزاران ارائه دهنده ابر عمومی وجود دارد. هیچ معماری ابری که متناسب برای همه باشد وجود ندارد. روش سازماندهی منابع ابری و ساختن ابر هیبریدی به اندازه اثر انگشت شما زیاد است. اما چند اصل اساسی وجود دارد که با 2 روش کلی برای ایجاد یک فضای ابر ترکیبی مطابقت دارد: روش سنتی و روش مدرن.
معماری ابر هیبریدی سنتی
می‌توانید ابر خصوصی را به خوتان بسازید، یا می‌توانید از زیرساخت‌های ابر مانند OpenStack® استفاده کنید. درنهایت، باید ابر عمومی را به ابر خصوصی پیوند دهید.برای انتقال مقدار زیادی از منابع در میان این محیط‌ها به یک میان‌افزار قدرتمند نیاز دارید، یا VPN از پیش پیکربندی شده که بسیاری از ارائه‌دهندگان خدمات ابری به عنوان بخشی از بسته‌های اشتراک خود به مشتریان می‌دهند:
- گوگل Google Cloud Dedicated Interconnect را ارائه می‌دهد.
- خدمات وب آمازون AWS Direct Connect را ارائه می‌دهد.
- مایکروسافت آزور ExpressRoute را ارائه می‌دهد.
- OpenStack گذرنامه عمومی ابر OpenStack را ارائه می‌دهد.
معماری ابر هیبریدی مدرن
ابرهای ترکیبی امروزی به روش‌های متفاوتی معماری می شوند. تیم‌های مدرن فناوری اطلاعات به جای اتصال محیط‌ها، بر قابلیت حمل برنامه‌هایی که در محیط‌ها اجرا می‌شوند تمرکز می‌کنند و ابرهای ترکیبی ایجاد می‌کنند.
اینگونه فکر کنید: به جای ساخت یک جاده محلی 2 باند (نمونه‌های میان‌افزار) برای اتصال 2 بزرگراه بین شهری (یک ابر عمومی و یک ابر خصوصی)، می‌توانید بر فراهم کردن یک وسیله نقلیه همه منظوره که بتواند رانندگی و پرواز کند تمرکز کنید. هر کدام از این استراتژی‌ها راه جدید به روی شما باز خواهد کرد.
معماری مدرن با تمرکز بر روی ماشین (برنامه کاربردی)، ابرهای ترکیبی را می‌سازند. آنها برنامه‌های کاربردی را به عنوان مجموعه‌ای از سرویس‌های کوچک، مستقل و با اتصالات کم توسعه می‌دهند. از نظر عملی، یک hybrid cloud می‌تواند نتیجه موارد زیر باشد:
- اجرای Linux® در همه جا
- ساخت و استقرار برنامه‌های بومی ابر
- مدیریت همه چیز با استفاده از موتور ارکستراسیون مانند Kubernetes یا Red Hat OpenShift®
استفاده از یک سیستم عامل نیازهای سخت‌افزاری را کمتر می‌کند، در حالی که استفاده از هماهنگ سازی (ارکستراسیون) تمام نیازهای اپ‌ها را کمتر می‌کند. این موضوع یک محیط محاسباتی بهم پیوسته و سازگار را ایجاد می‌کند که در آن می توان برنامه ها را از یک محیط به محیط دیگر منتقل کرد.
آیا ابرهای ترکیبی ایمن هستند؟
اگر ابر ترکیبی به درستی طراحی، یکپارچه و مدیریت شده باشد به اندازه زیرساخت‌های فناوری اطلاعات سنتی امن است. در حالی که چالش‌های امنیتی ابر منحصر به فرد وجود دارد (مانند انتقال داده ها، افزایش پیچیدگی و سطح حمله بیشتر)، وجود چندین محیط می‌تواند یکی از قوی‌ترین دفاع ها در برابر خطرات امنیتی باشد.
این محیط‌های بهم پیوسته به سازمان‌ها را قادر می‌سازند تا بتوانند تصمیم بگیرند داده‌های حساس را در کجا قرار دهند و به تیم‌های امنیتی اجازه می‌دهد تا ذخیره‌سازی افزونگی ابر را که می تواند تلاش برای بازیابی فاجعه را افزایش دهد، استاندارد کنند.
مزایای ابر هیبریدی
برای شرکت‌هایی که می‌خواهند مزایای محیط عمومی و خصوصی ابر را به حداکثر برسانند، استقرار ابر هیبریدی مزایای فوق‌العاده‌ای را به همراه دارد. ابرهای ترکیبی همه کاره و پاسخگو به سرعت در حال تبدیل شدن به یک راه‌حل محبوب برای سازمان‌هایی هستند که به دنبال اتخاذ راه حل‌های خلاقانه برای IT و نیازهای محاسباتی خود هستند. رایانش ابری ترکیبی مزایای بی شماری را به سازمان‌ها ارائه می‌دهد:
- پشتیبانی بهتر از نیروی کار از راه دور
- کاهش هزینه‌ها
- مقیاس‌پذیری و کنترل بهبودیافته
- افزایش چابکی و نوآوری
- تداوم کسب وکار
- بهبود امنیت و مدیریت ریسک
