امروزه تکنولوژی از استوریج به طور مؤثر و هدفمند بهره می‌برد تا اطلاعات زیادی را در فضای کوچکی ذخیره کند.
Thin Provisioning یکی از بهترین راه‌های دستیابی به این هدف است.
در عصر دیجیتال امروزی، حجم فایل‌های سازمانی و نیاز به داده درحال افزایش است.
این بدان معناست که کارشناسان و ارائه‌کنندگان خدمات باید به فکر یافتن راهکار ذخیره‌سازی مناسب برای نیازهای درحال تغییر مشتریان است.
یک سیستم ذخیره‌سازی ایده‌آل فضای کافی برای ذخیره‌سازی مقدار زیادی از داده را دارد.
در عین حال از اختصاص فضای اضافی خودداری می‌کند تا مؤثر و مقرون به صرفه باشد.
در ادامه این مطلب به بررسی یکی از راه‌حل‌های بهینه‌سازی استوریج، Thin Provisioning و تفاوت آن با Thick Provisioning می‌پردازیم.

تفاوت Thick Provisioning و Thin Provisioning

Thick Provisioning و Thin Provisioning دو روش مختلف برای اختصاص فضای ذخیره‌سازی در سیستم‌های استوریج دیسکی متمرکز، SAN و سیستم‌های ذخیره‌سازی مجازی است. Thick Provisioning که با fat provisioning هم شناخته می‌شود، روش مرسومی است.
با استفاده از Thick Provisioning فضای استوریج روی دستگاه به کاربری‌های مشخص پس از تقسیم‌بندی درایو اختصاص داده می‌شود.
در این روش، مقدار مشخصی از استوریج به هر کاربر اختصاص داده می‌شود و برای آن کنار گذاشته می‌شود.
این تقسیم‌بندی بدون توجه به اینکه هرکدام از آن‌ها در حال مصرف چه میزان فضا هستند، صورت می‌گیرد.

یک دفتر کاری با چندین کاربر را در نظر بگیرید که هر کدام به 50 گیگابایت از شبکه ذخیره‌سازی نیاز دارند.
و کل هارد درایوهای شبکه 100 گیگابایت است.
با راهکار Thick Provisioning تنها دو کاربر می‌توانند از این فضا استفاده کنند.
حتی اگر هرکدام از آن‌ها تنها 10 گیگابایت از فضای تخصیصی را مصرف کنند.

Thick Provisioning فضای استوریج را با توجه به نیازهای آینده هر کاربر به آن اختصاص می‌دهد.
حتی اگر کاربر بخش اندکی از این حافظه را استفاده کند، باقی فضا بلااستفاده باقی می‌ماند.
کسب‌و کارها برای نگهداری از این فضای اضافی باید هزینه پرداخت کنند. از طرفی این استوریج استفاده نشده، علاوه بر اختصاص مکانی در مجموعه‌ی سیستم به خود، انرژی مصرف و گرما تولید می‌کند.
از سوی دیگر مزیت این روش آن است که پیش‌تخصیص استوریج، وجود ظرفیت کافی را تضمین می‌کند.
در این صورت حتی اگر هر دو کاربر به سقف 50 گیگابایت ظرفیت خود برسند، شبکه با مشکل کمبود فضا مواجه نخواهد شد.

Thin Provisioning چیست؟

این روش با نام‌های Virtual Provisioning و یا Thin Storage هم شناخته می‌شود. بر اساس این روش، به هر کاربر با توجه به میزان نیاز و استفاده‌ی آن‌ها در هر زمان فضای ذخیره‌سازی اختصاص داده می‌شود.
هرچقدر که یک کاربر داده بیشتری ذخیره کند، ظرفیت بیشتری از دیسک به وی اختصاص می‌یابد.
زمانی‌که این داده‌ها حذف شوند، سهم کاربر کاهش می‌یابد.

اگر همان مثال قبلی را در نظر بگیریم، در یک سیستم با رویکرد Thin Provisioning، هر کاربر تنها فضایی از استوریج را اشغال می‌کند که در حال به کار گیری آن است.
اگر هر کاربر 10 گیگابایت اطلاعات ذخیره کرده باشند، در مجموع 80 گیگابایت فضای خالی برای سایر کاربران باقی می‌ماند.

مزایای Thin Provisioning چیست؟

در این روش بر خلاف Thick Provisiong، از استوریج به شکل بهینه‌تری استفاده می‌شود.
به این معنی که حجم مشخصی از استوریج به کاربران بیشتری اختصاص داده می‌شود و در کنار آن از تخصیص فضای اضافی جلوگیری می‌گردد.
با این رویکرد مدیران شبکه از نگهداری و مدیریت فضای زیادی از حافظه‌ی استفاده نشده راحت می‌شوند.
این روش به صرفه‌جویی در مخارج، زمان و انرژی کمک می‌کند.
با حجم سخت‌افزاری کمتر، یک استوریج با این تکنولوژی، فضای کمتری را اشغال می‌کند.

تأثیر Thin Provisioning بر کارایی

در Thin Provisioning ، اگر کاربرها اطلاعات بیشتری از ظرفیت استوریج روی آن نوشته و ذخیره کنند، درایو به میزان بیشینه خود رسیده و از ذخیره هر چیز دیگری خودداری می‌کند. بنابراین ضروری است که مدیران سیستم همواره میزان فضای مصرفی استوریج را مدیریت کرده و در زمان نیاز مقدار اضافی را به آن بیفزایند.