سرور چیست؟
سرور (Server) یک برنامه و یا دستگاه کامپیوتری است که به کامپیوترهای دیگر و کاربران آن‌ها خدمات می‌دهد.
به آن‌ها کلاینت (Client) می‌گویند. در یک دیتا سنتر، کامپیوتر فیزیکی که برنامه‌های سرور روی آن اجرا می‌شود به عنوان سرور شناخته می‌شود.
در یک مدل برنامه‌ریزی سرور/ کلاینت، سرور منتظر درخواست‌های کلاینت مانده و پس از دریافت به آن‌ها رسیدگی می‌کند.
یک اپلیکیشن بر یک کامپیوتر ممکن است با ارسال درخواست به سرور به عنوان کلاینت عمل کرده و برای سایر نرم‌افزارهایی که نیاز به خدمات دارند نقش سرور را بازی کند.
انواع سرور
سرورها عموما با توجه به اهدافشان دسته‌بندی می‌شوند. برخی از انواع سرور در ادامه آمده است:
وب سرور(Web Server):
وب سرور یک برنامه کامپیوتر است که خدماتی نظیر ارائه صفحات و یا فایل‌های HTML عرضه می‌کند. در این حالت یک مرورگر وب به عنوان کلاینت عمل می‌کند.
سرور برنامه یا سرور کاربردی (Application Server):
یک برنامه در یک کامپیوتر در شبکه توزیع‌شده است که روابط و اصول منطقی کسب و کاری سایر برنامه‌ها را تأمین می‌کند.
پروکسی سرور(Proxy Server):
پروکسی سرور یک نرم افزار است که به عنوان واسط میان دستگاه پایانی مثل کامپیوتر و سرور دیگری که خدمات مورد نیاز کلاینت را ارائه می‌کند، قرار می‌گیرد.
سرور ایمیل (Mail Server):
این برنامه وظیفه دریافت و ارسال ایمیل‌ها را بر عهده دارد.
فایل سرور (File server):
فایل سرور سیستمی کامپیوتری است که مسئولیت مدیریت و ذخیره‌سازی داده‌ها را برعهده دارد.
سایر سیستم‌های شبکه می‌توانند به این اطلاعات از طریق سرور اصلی دسترسی داشته باشند.
انتخاب سرور مناسب
عواملی مختلفی در انتخاب سرور مناسب تأثیرگذار است.
از این عوامل می‌توان به ماشین مجازی (VM) و container consolidation است.
برای انتخاب سرور می‌بایست برخی کارایی‌ها با توجه به کاربرد سرور ارزیابی شوند.
قابلیت‌های امنیتی سرور هم از عوامل مهم است.
این قابلیت‌ها شامل حفاظت، ردیابی و بازیابی اطلاعات می‌شود.
رمزنگاری اطلاعات در حال ارسال و یا سکون و گزارش‌برداری از تمام عملیات‌‌های اجرایی سیستم از مهم‌ترین ابزار افزایش امنیت سرور است.
اگر سرور بر حافظه‌ی داخلی متکی است، انتخاب نوع دیسک درایوها و ظرفیت آن‌ها حائز اهمیت است؛ چرا که تأثیر به‌سزایی روی I/O و برگشت‌پذیری دارد.
سازمان‌های زیادی تعداد سرورهای فیزیکی را در دیتاسنتر با فرآیند مجازی‌سازی کاهش می‌دهند.
مجازی‌سازی به سرورها اجازه میزبانی بارکاری بیشتری را می‌دهد.
ظهور رایانش ابری یا Cloud Computing هم بر تعداد سرورهای لازم در محل تأثیر گذاشته است.
مجتمع‌سازی قابلیت‌های بیشتر در محفظه‌های کمتر، هزینه‌های کلی، فضای اشغالی دیتا سنتر، مصرف انرژی و نیازهای سرمایشی را کاهش می‌دهد.
البته این کار معایبی هم دارد.
در صورت تجمیع بارکاری در سرورهای کمتر، با ایجاد نقص، نیاز به خروج از خط و آفلاین شدن و یا نگهداری‌های دوره‌ای، سرویس‌های بیشتری در معرض خطر قرار می‌گیرند.
