تکنولوژی دیسک‌های سخت نزدیک به 70 سال است که در دنیا مطرح شده است. در سال 1956، IBM این تکنولوژی را به دنیا معرفی کرد. اولین HDD به اندازه‌ی یک خودرو سواری بود درحالیکه حجمی به اندازه 3.75 مگابایت از اطلاعات را ذخیره می‌کرد. قیمت این هارد دیسک نزدیک به سیصد هزار دلار بود. اولین SSD هم در سال 1976 معرفی شد.
در سال 1998، شرکت SanDisk، درایوهای SSD با درگاه ارتباطی PATA معرفی کرد.
هارد دیسک درایو یا HDD چیست؟
اگر به یک PC نگاهی بیندازیم، به احتمال زیاد دارای یک هارد دیسک درایو می‌باشد؛
سیستم عامل و تمام نرمافزارهایی که نصب می‌کنیم به علاوه تمام فایل‌ها و پوشه‌ها روی آن ذخیره می‌شود.
یک هارد درایو معمول از یک دیسک دایره‌ای به نام پلاتر یا دیسک گردان تشکیل شده است که محل اصلی ذخیره اطلاعات شما می‌باشد. هنگامی که دیسک می‌چرخد بازویی که روی آن قرار گرفته اطلاعات را حین حرکت پلاتر خوانده و یا روی آن می‌نویسد.
هرچه پلاتر سریع‌تر بچرخد، هارد درایو سریع‌تر کار می‌کند. این سرعت در واقع همان زمان پاسخگویی سیستم عامل به شما را مشخص می‌کند. علاوه برآن در زمان بارگذاری و شروع به کار نرم‌افزارها هم نقش اساسی دارد.
هارد درایوهای قدیمی از یک پورت IDE برای اتصال به motherboard یا برد اصلی استفاده می‌کردند در حالیکه اکثر هارد درایوهای امروزی از اتصال SATA استفاده می‌کنند. به روز ترین ورژن SATA با نام SATA III روی برد اصلی قرار می‌گیرد. این نوع اتصال سریع‌ترین انتقال داده در یک HDD را به ارمغان می‌آورد.
دیسک حالت جامد یا SSD چیست؟
SSD تکنولوژی نسبتا به‌روز‌تری است که البته نزدیک به 30 سال از ارائه آن می‌گذرد. اگر شما از یک لپتاپ مدرن استفاده کنید، به احتمال زیاد روی آن یک SSD در حال کار است.
همانطور که از اسم آن مشخص است، یک SSD برخلاف یک HDD بخش متحرکی ندارد. SSD به جای آن از NAND استفاده می‌کند.
هرچه تعداد مموری چیپ‌های NAND در یک SSD بیشتر باشد، ظرفیت آن بالاتر می‌رود.
تکنولوژی‌های مدرن منجر به ظهور حداکثری NANDها در یک SSD شدند. این بدان معنا است که SSD در زمینه‌ی ظرفیت هم می‌تواند با HDD رقابت کند.
تعداد زیادی از SSD ها به پورت‌های SATA III مجهز هستند. این یعنی که SSD می‌تواند به جای HDD نصب شود. آن‌ها در اندازه 2.5 اینچی – که هارد درایوهای کوچک‌تر وجود دارند- در دسترس هستند. اگرچه ماکزیمم سرعت انتقال یک SATA III 600 مگابایت بر ثانیه است و درحالیکه این سرعت برای یک HDD هم پذیرفته است اما یک SSD قابلیت عملکرد در سرعت بسیار بالاتر را هم دارد. این به این معناست که یک SSD با اتصال SATA III به ماکزیمم عملکرد خود نمی‌رسد.
برای جلوگیری از ایجاد گلوگاه، شما میتوانید اس اس دی را با یک کانکشن PCIe مجهز کنید. این اسلات‌ها برای ایجاد سرعت بالاتر با یک درگاه PCIe به برداصلی متصل می‌شوند.
مقایسه SSD و HDD از لحاظ قیمت:
اولین تفاوت بزرگ میان SSD و HDD در هنگام انتخاب برای خرید، قیمت آن‌ها است.
به طور معمول SSD از HDD گرانتر است.
درمیان SSDها هم، SATA III از دو نوع دیگر M2 و PCIe ارزان‌تر است.
اگر شما به دنبال ظرفیت بالا و
قیمت پایین هستید HDD انتخاب خوبی است اما اگر اطلاعات مهمی را ذخیره می‌کنید، بهتر است
از صحت عملکرد و قابلیت آن اطمینان لازم را کسب کنید.
مقایسه از لحاظ ظرفیت:
به طور کلی HDD گستره‌ی ظرفیتی 40 گیگابایت تا حدود 12 ترابایت را در بر می‌گیرد، این در حالی است که SSD تا نزدیک به 4 ترابایت ظرفیت دارد.
با این اوصاف HDD برای نگهداری تعداد زیادی فایل حجیم نظیرعکس و فیلم مناسب است درحالیکه اس اس دی برای نگهداری برنامه‌هایی نظیر سیستم عامل، که اولویت برای آن سرعت بالا است، کارایی دارد.
مقایسه از لحاظ سرعت:
تفاوت در سرعت کلیدی ترین تفاوت SSD و HDD است.
HDD از یک دیسک گردان و یک بازو برای نوشتن و خواندن اطلاعات استفاده می‌کند.
سرعت این درایوها با RPM یا دور در دقیقه سنجیده می‌شود.
این عدد از 5400 تا 15000 متغیر است و هر چه بزرگ‌تر باشد، درایو سرعت بیشتری دارد. سرعت خواندن و نوشتن در این درایوها با مگابایت بر ثانیه سنجیده می‌شود و سرعت انتقال اطلاعات یک HDD با 7200 دور در دقیقه به 150 مگابایت می‌رسد.
در درایوهای SSD از هیچگونه قطعه متحرکی استفاده نمی‌شود و سرعت آن‌ها با یک اتصال SATA III به 600 مگابایت برثانیه هم می‌رسد. بنابراین حتی با یک کانکشن SATA که سرعت SSD را محدود می‌کند، نرخ انتقال اطلاعات چهار برابر بیشتر از درایوHDD است. این در حالی است که با کانکشن‌های پرسرعت‌تر این نرخ به ده برابر هم می‌رسد. بنابراین اگر به دنبال سرعت بالاتر هستید، SSD بهترین انتخاب است.
در جدول زیر برخی از تفاوت‌های این دو درایو را مشاهده می‌کنید:
