استوریج ، یک آرایه دیسکی است که با نام آرایه ذخیره‌سازی هم شناخته می‌شود؛
آرایه ذخیره‌سازی در واقع سیستمی برای ذخیره‌سازی داده مبتنی بر بلوک، فایل یا شی‌ء می‌باشد.
این عبارت برای توصیف سخت‌افزار مربوط به ذخیره‌سازی به کار گرفته می‌شود؛
که متشکل از درایوهای دیسک سخت یا HDD و یا درایوهای SSD است.
این آرایه‌ها با ترکیب مجموعه‌ای از درایوها در یک سیستم، امکان ذخیره اطلاعات تا حجم‌هایی از مرتبه پتابایت تحت یک سیستم مدیریتی مرکزی را فراهم می‌کند. آرایه‌های دیسکی برای جداسازی محل ذخیره‌سازی از سرور طراحی شده‌اند. بر این اساس ساختار سیستم‌ها می‌تواند وسیع و یکپارچه برای ذخیره‌سازی بلوک یا فایل ساخته شوند.
یک آرایه دیسکی باعث می‌شود تا ظرفیت ذخیره‌سازی بسیار مقیاس‌پذیر و قابل مدیریت باشد.
این حالت بهره‌وری بالاتری از ظرفیت مجموعه‌ای از سرورها دارد.
آرایه‌ها خصوصیات افزونه‌ای پیچیده‌ای در ساختار خودشان، مانند آرایه‌های افزونه‌ای با عملکرد بالا و مستقل از رید کنترلرها دارند و استوریج قابل پیکربندی با LUN است.
آرایه‌های دیسکی نقش کلیدی در شبکه ذخیره‌سازی دارند.
آن‌ها ستون اصلی فضای ذخیره‌سازی مدرن هستند.
ذخیره‌سازها در طرح‌های مختلف برای مصارف سازمانی، کسب‌وکارهای میان‌رده و کوچک طراحی می‌شوند و کارکردهایی نظیر محافظت داده و آنالیزهای پیش‌بینانه دارند.
ساختار استوریج
استوریج‌ها حاوی کنترلرهایی هستند که به عنوان مغز سیستم عمل می‌کنند.
این کنترلرها به عنوان سطحی انتزاعی میان سیستم عامل و درایوهای فیزیکی هستند.
یک کنترلر قابلیت دستیابی به کپی‌های اطلاعات در دستگاه‌های فیزیکی و فرم گرفتن از کارت PCI یا PCI Express برای پشتیبانی از یک فرمت درایو بخصوص مانند SATA یا SAS را دارد.
استوریج‌های جدید فلش قابلیت پشتیبانی از درایوهای NVMe را هم دارند.
یک استوریج معمولا شامل یک انکلوژر قفسه‌ای است که از درایوها و کنترلرها نگهداری می‌کند.
درایوها در حوضچه‌های ظرفیتی به نام pool دسته‌بندی می‌شوند؛
تقسیم‌بندی حجم آن‌ها با استفاده از RAID و ظرفیت استوریج انجام می‌شود.
نرم‌افزارها و فایل‌های سیستم در این حجم‌ها نگهداری می‌شوند و هر حجم به یک سرور متصل است.
آرایه‌های ذخیره‌سازی و فلش
آرایه‌های استوریج SSD که با نام استوریج فلش هم شناخته می‌شوند جایگزین سیستم‌های HDD در بسیاری از در بسیاری از کسب‌وکارها شده‌اند.
فلش درایوها عملکردی پرسرعت نسبت به HDD دارند و عموما ظرفیت قابل ذخیره در یک دیسک گردان را افزایش می‌دهند.
یک آرایه فلش می‌تواند اطلاعات را با سرعت بیشتری از درایوهای SSD نسبت به دیسک درایوها بخواند و برای افزایش عملکرد نرم‌افزارها استفاده می‌شود.
استوریج ها می‌توانند تماما فلش باشند و یا تنها از درایوهای گردان (HDD) استفاده کنند.
برخی از آن‌ها از هر دو نوع درایوهای SSD و HDD پشتیبانی می‌کنند که به آن‌ها هیبریدی می‌گویند.
سازمان‌هایی که از استوریج تمام فلش استفاده می‌کنند هم از سیستم‌های HDD خود برای مصارف با حساسیت عملیاتی کمتر مثل نگهداری فایل‌های پشتیبانی و یا داده‌های آرشیوی استفاده می‌کنند.
دلیل این کار ارزان بودن HDD نسبت به SSD است.
آرایه‌های فلش معماری مشابهی با آرایه‌های دیسک دارند و با سوییچ‌ها و آداپتورها به سرور متصل می‌شوند.
یک استوریج رده سازمانی، برای پیکربندی‌های با صدها سرور طراحی می‌شود.
این استوریج می‌تواند توان رایانشی سرور را برای مدیریت انتقال داده با نرخ بالا در ثانیه بهبود بخشد.
استوریج‌های رده میانی و رده پایین برای محیط‌هایی با تعداد سرور کمتر مناسبند.
